Rust
Tiger post niet want Tiger moet studeren. Grrr...
Alle pastoors gaan naar de hel door de dosis zever die ik vertel.
Posted by
Tiger
0
comments
U weet vast en zeker wel dat ik een groot bewonderaar ben van uw gedecideerd knoppenfetisjisme. Op de eerste rij hield ik je deze zomer een uur lang in het oog. Schuddend en bevend, het leek haast dansen. Sindsdien droom ik luidop van gouden badkamerjassen, iedereen zal u dit beamen.
Ik kan dan wel opperen dat u een talent bent van het kaliber Mozart, rondvraag bracht echter de pijnlijke onwetendheid van de modale Vlaming aan het licht. Naïviteit van onder de kerktoren hoor ik u al denken. Uw samenwerking met Roisin Murphy ten spijt.
Vrees niet, breek geen stok, dweep niet met Get Ready. Ik heb een meesterlijk plan. Vlaamse wereldbekendheid in ruil voor één optreden. Breng bovenstaande song uit op album en perform het live in mijn home town. U palmt er moeiteloos Oostrozebeke Kermis in. Een collectieve rave in het lunapark. En dan gaat het vlug. Dentergem, Meulebeke, Sint-Baafs-Vijve, Ooigem, Markegem, Wielsbeke, de wereld ligt dan wel heel snel voor je voeten. Ik beloof het u, je zal zinken in een goddelijke duisternis.
Dus Matthew, tot in oktober?
Posted by
Tiger
0
comments
Posted by
Tiger
1 comments
Tussen het scherventapijt dat je vannacht achterliet op de bodem van mijn car vond ik een leuk souvenir: het naamkaartje dat al enkele weken zoek was. Je gehaaste handen moeten dit blootgelegd hebben tijdens het leeghalen van mijn handschoenkastje. Ik zou u dus eigenlijk dankbaar moeten zijn. Ik ben dat ook. Cazzo.
Veel plezier trouwens met mijn gps systeem dat elke 2 minuten de communicatie met alle satellieten verliest, en dit het liefst wanneer je echt niet weet waar je bent. Ik hoop dat het spul alle medewerking weigert bij het aanschouwen van je grimmige inteeltkop. Hoop, dat ken je vast en zeker wel, als ik mij niet vergis heb je er al gans je leven verschrikkelijke pedante last van.
Hoogachtend,
Tiger
Posted by
Tiger
0
comments
Lees eens de Herald Tribune: extreem relaxerend, geestelijk meer dan voedzaam en de ideale manier om mijn fantastische ik beter te leren kennen. Splendid!
“He did. And now we know. Tiger is the truth.” (Herald Tribune, 1 januari 2007)
“With Tiger, there's something there." (Rocco Mediate, Herald Tribune, 6 januari 2007)
Posted by
Tiger
0
comments
Posted by
Tiger
0
comments
Met kerstmis in aantocht, toch even een duwtje in de rug van m'n collega.
Posted by
Tiger
0
comments
Posted by
Tiger
3
comments
Hasselt - Ostend - Gent - Brussels - Waregem - Leuven - Antwerpen - Barcelona - Turnhout - Amstelveen - Brugge - Vilvoorde - The Hague - Berlin - Izegem - Buenos Aires
Dit is echt te gek voor woorden. Ik heb dus internationale bezoekers. Al is de Spaanse niet echt zo buitenlands, nietwaar Kim?
Ook nog een dankwoordje aan Rainer aus Baiern. Fritz, das ist toll!
Jammer genoeg kan ik hem niet uitvoeriger het lof toezwaaien. Mijn kennis van het Duits is gedeterimineerd door de herinnering aan Dhr. De Wispelaere die me twee jaar lang in de showbizzschool van Waregem betoverde met Robocop-bewegingen (even houterig, even dodelijk) en daarnaast nog de tijd vond om ons de meest krankzinnige zinnetjes in het hoofd te prenten.
Die Kinder die zum ersten Male zu Schüle gehen, bekommen eine Schultüte gefüllt mit Sussichkeiten und Geschenken.
Of: De kinderen die de eerste dag naar school gaan, krijgen een puntzak gevuld met zoetigheden en geschenken.
Levensmotto’s als deze zijn een uitstervend literair ras, die ik dan ook graag met iedereen deel telkens ik de Duitse taal aanhoor.
Beste lezers, dank bij deze dus maar in unisono Rainer.
Danke Rainer!
Posted by
Tiger
0
comments
Posted by
Tiger
0
comments
*buiging*
opstaan
koffietje drinken
tanden poetsen
door het raam kijken
koffietje drinken
chocoladekoeken halen
...
wat lezen
koffietje drinken
....
achter het raam schuilt
de wind achter een wit gordijn
tergend langzaam
glijdt wat water op wat glas
...
* buiging*
*applaus*
*buiging (x3)*
Posted by
Tiger
1 comments
“Dankjewel voor de hulp”, zei ik. Ik moest toch iéts zeggen. Hij bekeek mij alsof ik een snor had,
En daar stond ik dan, aan de bar naast een wildvreemde man, middenin een café dat mij toch iets te bruin leek. Een theater dat met voldaan genoegen menig echtelijk dispuut had aangezwengeld.
Waar bleven mijn vrienden?
Vijf minuten hadden ze gezegd. Nog vlug even naar het toilet en dan brengen we u naar huis. Ik nam plaats aan de toog en werd al vlug betrokken door een ietwat norse veertiger in zijn dagelijkse zorgen. De vrolijke man was ervan overtuigd dat de fabriek niet zonder hem kon maar niemand had dit reeds opgemerkt. Want die jonge gasten, die konden niets. Akkoord, wat uitgaan, drinken en grote mond opzetten, maar opstaan om zes uur elke maandagmorgen en zelf hun boterhamdoos vullen?
Hij klopte zelfvoldaan eens goed op zijn borst en profileerde hem als één van de laatste echte mannen die de kost verzorgden van hun kroost.
Toegegeven, om vier uur 's nachts met zes lege glazen bier voor hem, het was haast surrealistisch. Soms moet men troostend aanzien wat de nacht brengt in de tijgerwereld.
Posted by
Tiger
0
comments
Onderstaande foto genomen op de biennale spreekt voor zichzelf.
Posted by
Tiger
3
comments
Het verblijdt me jullie plechtig te kunnen meedelen dat Amsterdam de nodige tdba-karakteristieken (tegen de bestaansgrens aan) bezit om de titel Marginale Europese Stad te dragen.
Tot officieel "marginaalste plaats" (Be) of "meest kansloos stekje" (Ndl) heb ik de Savooy Bar uitgekozen. De wat schuchtere man die zijn hoerenloopverhaal uit de doeken deed tot groot jolijt van de corpulente cafébazin en de zeven lichtpanelen die ons waarschuwden voor gevaren zoals dronkenschap, sodomie, fysiek gevaar en ketterij zijn onmiskenbare kwaliteiten en vormen een dodelijke mix die van het desbetreffend etablissement een onbetwiste winner maken.
Dat ik mij niet altijd even open opstelde voor buurvrouw Miet aan de toog mag echter niemand verwondering wekken. Er zijn grenzen aan elk onderzoek, ook aan het mijne. Al was haar Flodderaccent, toegegeven, buitengewoon sappig.
Jullie hoog achtend en hopend op een verdere samenwerking betreffende dit verlichte onderzoek,
Tiger.
Posted by
Tiger
0
comments
Mijn kotbaas bromt "Dit zijn niet de beste omstandigheden om elkaar te leren kennen nietwaar."
Ik knik. Neen, hij heeft gelijk. Toch kan ik mijn pret in mijn binnenste amper verbergen.
Hij overhandigt mij zijn reservesleutels en vraagt om ze zo vlug mogelijk te kopiëren.
Ik bedank hem, trakteer hem vlug nog een fris pintje, sluit de deur achter mij en laat hem verder biljarten in café Millennium ergens in een onooglijk windgat rond Gent.
Posted by
Tiger
0
comments
De wereld is rot, alle mensen stinken en zijn minder cool dan mij. De maatschappij is verziekt, de staat is een klucht en de meeste mensen doen maar eender wat. Er is geen uitdaging meer in het leven en alles gaat naar de vaantjes. Mocht iedereen zo dik zijn als uw moeder, de kerken zitten onmiddellijk terug vol. Morgen is slechts een dag dichter bij het einde.
Wat me helemaal gek maakt: de sleutels tot mijn riante villa met ingebeelde jacuzzi zaten vrijdagmorgen om 8u nog in mijn broekzak. Zaterdagmiddag niet meer.
Al mijn tassen heb ik intussen verticaal uitgekieperd, mijn jassen doorsnuffeld en de auto drie keer ondersteboven gehaald. Ik heb mijn ganse weekend gereconstrueerd, heb twee vriendinnen wakker gebeld. Respectievelijk om 12u en om 14u. Geen resultaat. Ik ben naar recepties van sporthallen geweest, heb voor de gesloten deur van mijn villa gestaan, een afspraak afgezegd en er staat geen haar meer recht op mijn bol.
Er schiet nog één waterkansje over: ze liggen op mijn bureau op mijn werkplaats. Als ik ze morgen niet vind, rest mij niets meer en minder dan een huisbaas in Engeland op te bellen en een deur open te breken.
De beste tip die ik vandaag kreeg uit bezorgde hoek was: zoek je een meisje/vrouw, die vinden alles. Wel, tis de moment. Heeft er niemand twee platte sleutels aan een ringetje gevonden? En heeft er iemand zin om deze te zoeken? Intussen kook ik, leg een filmpje op, vertel een groots verhaal en lach met eender wat je vertelt. En als die reddende vrouwelijke engel ze dan toch niet vindt, laat ze dan maar plezant zijn en mij wat moed geven. Want aaaargh, hoe kan ik mij opjagen in die vervelende metalen dingen. Mijn keel doet pijn, mijn hoofd bonkt als een eikenhouten bed en mijn ogen tranen van vermoeidheid. En dat op een zondag, de dag die ik haat. Ik ga slapen. Fanculo!
Posted by
Tiger
0
comments
Posted by
Tiger
5
comments
www.flickr.com
|